Karanlıkta diyalog sergisini görünce aklıma geldi.
Toplumun tanıdığı sanatçı, politikacı, şehir planlamacısı ya da sade vatandaşların sadece bir günü engelli olarak sürdürmeleri. Mesela görme özürlü ya da tekerlekli sandalye üzerinde.
Bu gün boyunca, toplu taşıma kullanacaklar, yolda yürüyecekler, işlek bir AVM'ye gidecekler.
Gün boyunca yaşadıkları kaydedilecek ve gün sonunda yaşadıklar / hisleri aktarılacak.
Belki o zaman, engelli kardeşlerimizin sorunlarına dikkat çekilir